تورم اقتصادی یک پدیده اقتصادی است که به افزایش مستمر و مداوم قیمتها و کاهش ارزش پول ملی یا پاراهای ارزی میانجامد. در واقعیت، تورم به افزایش عمومی قیمتها منجر میشود، به طوری که با یک واحد پول میتوان کمترین مقدار کالاها و خدمات را خریداری کرد.
تورم اغلب به عنوان “تورم قیمتی” نیز شناخته میشود و میتواند اثرات مختلفی بر اقتصاد و جامعه داشته باشد. برخی از اثرات تورم عبارتند از:
- کاهش قدرت خرید: با افزایش قیمتها، قدرت خرید مردم کاهش مییابد، و به عبارت دیگر، افراد نمیتوانند با پولی که دارند، همان حجم کالا و خدماتی که قبلاً تهیه میکردند را به دست آورند.
- ناپایداری اقتصادی: تورم میتواند باعث ناپایداری در اقتصاد شود و تصمیمگیریهای اقتصادی را تشویش دهد. این ممکن است بر تصمیمگیریهای سرمایهگذاران و کسبوکارها تأثیر منفی بگذارد.
- افزایش هزینههای اقتصادی: برای شرکتها و دولتها، تورم میتواند باعث افزایش هزینهها شود، زیرا قیمتهای مواد اولیه و نیروی کار افزایش مییابد.
- افت ارزش پساندازها: افرادی که پساندازها و داراییهای نقدی دارند، ممکن است ارزش آنها را در دوران تورم از دست بدهند، زیرا پولشان کمتر ارزش دارد.
- تقسیمبندی درآمدی: تورم ممکن است تأثیرات مختلفی بر افراد داشته باشد، به طوری که افراد با درآمدهای ثابت ممکن است بیشتر از افراد با درآمدهای متغیر به مشکل برخورد کنند.
دولتها و بانکهای مرکزی در تلاش هستند تا میزان تورم را کنترل کرده و به حداقل برسانند، زیرا تورم زیاد میتواند مشکلات جدی برای اقتصاد و جامعه ایجاد کند. برای کنترل تورم، ابزارهایی مانند تنظیم نرخ بهره بانکی، سیاستهای پولی، و سیاستهای مالی به کار میروند.